Urodziła się 3 września w 1868 w Quincy, zmarła 18 grudnia w 1933 w Wielkiej Brytanii) – autorka prac z zakresu nauki zarządzania i teorii organizacji. Znana z opracowań na temat teorii konfliktu.

Uczyła się na Thayer Academy. Szybko rozpoczęła dorosłe życie z powodu śmierci ojca oraz choroby matki. Mimo to, w 1892 kontynuowała naukę na Society for the Collegiate Instruction of Women w Massachusetts. Naukę ukończyła w 1898 z dobrymi wynikami.

Od 1900 do 1908 pracowała w dziale opieki socjalnej w Bostonie. Doświadczenia zdobyte w pracy skłoniły ją do rozwijania koncepcji centrów komunalnych, służących rozwojowi edukacji, wychowania, integracji, pomocy społecznej i wsparcia grupowego.

Autorka prac z zakresu nauki zarządzania i teorii organizacji. Znana z opracowań na temat teorii konfliktu.

Uczyła się na Thayer Academy. Szybko rozpoczęła dorosłe życie z powodu śmierci ojca oraz choroby matki. Mimo to, w 1892 kontynuowała naukę na Society for the Collegiate Instruction of Women (obecnie Radcliffe College) w Massachusetts.

Zaprezentowała nowe znaczenie pojęć takich jak władza oraz autorytet:

  • Władzę określiła jako „zdolność wywoływania zdarzeń, bycia sprawcą, gdy okoliczności tego wymagają, inicjowania zmian”. W ujęciu tym władza jest niepodzielna i traktowana jako właściwość danej osoby. Uważała iż każdy człowiek w celu rozwijania działalności której się poświęca powinien dążyć do osiągnięcia większej władzy.
  • Autorytet natomiast określiła jako władzę formalną, wynikająca z wykonywania danej funkcji. Konsekwencją tego jest fakt, iż pojęcie to przypisuje się nie osobie a stanowisku. Wraz z rozwojem jednostek organizacyjnych w gospodarce i administracji rodzi się zjawisko określane przez Follett dyfuzją autorytetu. W związku z tym formułuje dwa nowe pojęcia: autorytetu funkcjonalnego i autorytetu pluralistycznego.

Follett kładła bardzo duży nacisk na współpracę wszystkich szczebli organizacji. Aby organizacja działa efektywniej ludzie muszą pracować „ze sobą” a nie „nad sobą”, czy „pod sobą”.

Stąd też wywodzi się jej wielkie poparcie dla funkcji koordynacji, którą uznała za najważniejszą funkcję zarządzania.

Słynne zasady koordynacji:

  • Koordynacja wymaga kontaktów bezpośrednich i indywidualnych.
  • Musi być prowadzona od początku realizacji przedsięwzięcia.
  • Powinna brać pod uwagę wszystkie czynniki mające wpływ na sytuację.
  • Powinna byś ciągła i permanentna.